Cytat:
|
ojej, już wszystkie eklerki zjadłyśmy
|
trochę takie dziwne to zdanie... ja bym napisała
"ojej, zjadłyśmy już wszystkie eklerki"
Cytat:
|
Nic nie wspominała o tym w liście, a z pewnością chciałaby zobaczyć go
|
a nie lepiej
"go zobaczyć" ?
No to tak... Tekst jest bardzo dobry, troszkę(!) ciężki, ale ogólnie fajne się czyta.
Obydwie dziewczyny wydają mi się bardzo ciekawymi postaciami, choć postać czarnuli jakoś bardziej przypadła mi do gustu, ale może to dlatego, że nie przepadam za blondynkami
Odcinek dosyć długi, a w sumie niewiele z niego wiemy, no ale może to i lepiej, będzie ciekawiej się czytać w dalszych częściach
Wiesz, Twoje FS bardzo przypomina mi książkę Ridleya Pearsona pt.
Czerwona Róża. Napisał tę książkę na podstawie filmu, o tym samym tytule, do którego scenariusz napisał sam Stephen King (Pearson jest jego dobrym przyjacielem). Chodzi mi głównie o styl w jakim piszesz, o styl tamtych czasów, jeśli mogę to tak nazwać, intrygujący i bardzo wciągający jeśli chodzi o czytanie. Uwielbiam Czerwoną Różę, czytałam ją już kilka razy i nigdy mi jej dość! Ostatnio nawet skusiłam się i przeczytałam książkę jeszcze raz. Trzeci!
Pozwoliłam sobie przytoczyć jeden z moich ulubionych cytatów:
"Kiedyś wierzyłam, że nieszczęścia chodzą parami. Teraz uważam, że się po prostu przytrafiają. Trzeba nauczyć się schodzić im z drogi. Daniel sam napytał sobie biedy i stał się, przynajmniej w mniemaniu naszej rezydencji, zbędny. Mój mąż, który może ma, a może nie ma nic na sumieniu (wszystkie dowody wskazują na to, że ma), jest zbyt cenny dla Czerwonej Róży, by można go było poświęcić. Bez względu na to, co sądzą inni, jestem przekonana, że za tym wszystkim stoi Czerwona Róża: wydobywa to, co najgorsze, z mężczyzn i porywa kobiety - osądza, wydaje wyrok i skazuje."
Do czego zmierzam? Otóż do tego, że to, co piszesz potwornie mnie wciąga, a jak już zacznę czytać, to mogłabym siedzieć godzinami i zatapiać się w tym wyimaginowanym świecie
Brawa dla Ciebie i czekam na więcej